Τι σημαίνει μια κυβέρνηση Μπάιντεν για τις επιχειρήσεις

Τι σημαίνει μια κυβέρνηση Μπάιντεν για τις επιχειρήσεις
epa08766734 Democratic candidate Joe Biden speaks as he and US President Donald J. Trump participate in the presidential debate in the Curb Event Center at Belmont University in Nashville, Tennessee, USA, 22 October 2020. The debate is the final debate between US President Donald J. Trump and Democratic candidate Joe Biden before the US election on 03 November. EPA/MICHAEL REYNOLDS Photo: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Μόνο σε μια χρονιά σαν το 2020 θα υποδέχονταν θετικά οι CEO έναν νέο Πρόεδρο που υπόσχεται να αυξήσει τους φόρους τους, να εντατικοποιήσει την εποπτεία των εταιρειών, και να ενισχύσει τα συνδικάτα.

του Geoff Colvin

Μόνο σε μια χρονιά σαν το 2020 θα υποδέχονταν θετικά οι CEO έναν νέο Πρόεδρο που υπόσχεται να αυξήσει τους φόρους τους, να εντατικοποιήσει την εποπτεία των εταιρειών, και να ενισχύσει τα συνδικάτα.

Αλλά βέβαια, το 2020 δεν είναι μια συνηθισμένη χρονιά.

Ο Τζο Μπάιντεν ως Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν θα είναι και πολύ φίλος των μεγάλων επιχειρήσεων, του γνωστού Big Business. Το τι ακριβώς θα κάνει ή μπορεί να κάνει εξαρτάται από τη σύνθεση της Γερουσίας, η οποία είναι ακόμα αδιευκρίνιστη. Αλλά ο ίδιος έχει ανακοινώσει διάφορες δράσεις που θα προωθήσει ως Πρόεδρος, εφόσον θα μπορέσει, και γενικά η προδιάθεσή του είναι σαφής.

Με μια πρόταση: ο Μπάιντεν πιστεύει ότι η μεσαία και η εργατική τάξη πρέπει να λάβουν περισσότερα και οι πλούσιοι λιγότερα.

Δεν είναι σοσιαλιστής, και το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής καριέρας του το έχει περάσει όντας κοντά στο κέντρο. Αλλά σε μια ομιλία του πέρυσι κοντά στην παλιά του πόλη, το Σκράντον, ήταν κάτι παραπάνω από ξεκάθαρος: «Δεν έχτισαν τούτη τη χώρα οι τραπεζίτες και οι CEO της Wall Street. Κοιτάξτε τριγύρω στη γειτονιά σας ή στο τραπέζι της κουζίνας σας και θα δείτε ποιος έχτισε τη χώρα».

Ως προς την εταιρική φορολογία, έχει δηλώσει απερίφραστα ότι η αύξησή της θα είναι η πρώτη του προτεραιότητα. Εάν συμφωνήσει το Κογκρέσο, θα αντιστρέψει τις μειώσεις της φορολογίας που προώθησε ο Τραμπ, ο οποίος μείωσε τον φορολογικό συντελεστή για τις επιχειρήσεις από 35% σε 21%. Ο Μπάιντεν έχει δεσμευθεί ότι θα τον αυξήσει στο 28%.

Επιπλέον, έχει πει ότι «θα διπλασιάσουμε τη φορολογία στα κέρδη από το εξωτερικό έτσι ώστε να μην ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να φεύγουν και να παράγουν έξω». Ταυτόχρονα, θα προσφέρει φορολογικά κίνητρα σε εταιρείες να επιστρέψουν τις δραστηριότητές τους στις ΗΠΑ και να προβούν σε «πράσινες» επενδύσεις.

Παράλληλα, ο Μπάιντεν θέλει να αυξήσει την προσωπική φορολογία, ξεκινώντας από την αύξηση του μεγαλύτερου συντελεστή από το 37% στο 39,6%. Παράλληλα, θέλει να μειώσει τις φοροαπαλλαγές για άτομα με εισόδημα άνω των 400.000 δολαρίων και να φορολογήσει τα κεφαλαιουχικά κέρδη ως κανονικό εισόδημα για άτομα με εισόδημα άνω του 1 εκατομμυρίου δολαρίων.

Η κατευθυντήρια αρχή του; «Πρέπει να ανταμείψουμε την εργασία όσο έχουμε ανταμείψει τον πλούτο».

Τέλος, ο Μπάιντεν επιδιώκει την ισχυροποίηση των συνδικάτων. «Τα συνδικάτα έχτισαν τη μεσαία τάξη» έχει πει. «Γι’ αυτό έχουμε μεσαία τάξη. Στην εταιρική Αμερική, ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσεις την κατάχρηση εξουσίας είναι με την ισχύ, και τα συνδικάτα είναι τα μόνα που έχουν την ικανότητα να το πετύχουν.

Ο Μπάιντεν έχει υποσχεθεί ότι θα προσφέρει νέες μορφές νομικής προστασίας στους εργαζομένους και θα διευκολύνει την συνδικαλιστική συμμετοχή τους.

To δύσκολο ερώτημα για την αμερικανική οικονομία

Αναφορικά με τη ρύθμιση της οικονομίας, ο Biden έχει ξεκαθαρίσει ότι θα αυξήσει το κατώτατο ωρομίσθιο που ισχύει σε ομοσπονδιακό επίπεδο στα 15 δολάρια. Παράλληλα, θα λειτουργήσει εκ νέου το Γραφείο Χρηματοπιστωτικής Προστασίας Καταναλωτή, το οποίο είχε ιδρυθεί από τον Νόμο Dodd-Frank, και θα προσφέρει επί πληρωμή άδεια γονέα και ασθένειας για περίοδο έως και 12 εβδομάδες. Τέλος, έχει υποσχεθεί ότι θα ελέγχονται πολύ στενότερα οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές.

Το ευρύτερο ερώτημα πάντως – δηλαδή το πώς ο Biden θα επηρεάσει την αμερικανική οικονομία – είναι δύσκολο να απαντηθεί. Κανένας Πρόεδρος δεν μπορεί από μόνος του να αλλάξει τη δημοσιονομική πολιτική, καθώς αυτό είναι δουλειά περισσότερο του Κογκρέσου. Όσο για τη νομισματική πολιτική, αυτή είναι εντελώς εκτός της δικαιοδοσίας του.

Κι ούτε και η έρευνα μπορεί να μας βοηθήσει να βρούμε μια απάντηση. Μια μελέτη της Moody’s Analytics συμπέρανε ότι ως Πρόεδρος ο Biden θα δημιουργήσει πολλές περισσότερες θέσεις εργασίας και εισόδημα σε σχέση με μια συνέχιση της προεδρίας Trump, ενώ το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ βρήκε το αντίθετο. Και ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον λένε ότι μπορεί οι Πρόεδροι να μην επηρεάζουν εν τέλει παρά ελάχιστα τις επιδόσεις της οικονομίας.

Γιατί λοιπόν καλωσορίζουν τόσοι πολλοί CEO τη φαινομενικά εχθρική προς αυτούς προεδρία του Biden;

Καταρχήν, ο Biden είναι λιγότερο πιθανό σε σχέση με τον Trump να οδηγήσει στα άκρα τους εμπορικούς πολέμους, όχι μόνο με την Κίνα αλλά και με συμμάχους των ΗΠΑ όπως η Ευρώπη, ο Καναδάς και το Μεξικό. Μπορεί κάποιες επιχειρήσεις να επωφελούνται από τους δασμούς αλλά δεκάδες άλλες πλήττονται από την αύξηση του κόστους των εισαγωγών και από αντίποινα στις δικές τους εξαγωγές.

Επιπλέον, ο Biden θα είναι λιγότερο απειλητικός προς τους μετανάστες σε σχέση με τον Trump. Η γεωργία, οι κατασκευές και η υψηλή τεχνολογία βασίζονται σε μετανάστες και έχουν πληγεί από τους περιορισμούς και την επιθετική ρητορική του Trump. Ο Biden δεν θέλει οι μετανάστες να παίρνουν τις δουλειές των συνδικαλισμένων εργατών, αλλά λέει ότι θα προσφέρει μια προοπτική απόκτησης υπηκοότητας για τους μετανάστες χωρίς χαρτιά.

Τέλος, οι εταιρικοί ηγέτες δεν αντέχουν άλλο την αστάθεια. Οι επιχειρήσεις θέλουν σταθερότητα, προβλεψιμότητα και βεβαιότητα. Ο Trump και η στάση του σε μια σειρά θεμάτων – δασμοί, ΝΑΤΟ, κλείσιμο συνόρων, αντίποινα εναντίον εταιρειών – έχουν εξαντλήσει τους ανθρώπους των επιχειρήσεων. Κι όπως λένε πολλοί απ’ αυτούς ιδιωτικά, μπορούν να ανταγωνιστούν εφόσον γνωρίζουν τους κανόνες, αλλά είναι αδύνατον να το κάνουν αυτό όταν οι κανόνες αλλάζουν συνεχώς.

Συμπερασματικά, ο Biden δεν είναι ο τέλειος Πρόεδρος για τις επιχειρήσεις. Αλλά μετά από τέσσερα χαοτικά χρόνια, φαντάζει μια χαρά…