Οι δέκα πιο περίεργες τελευταίες επιθυμίες που έχετε ακούσει ποτέ
- 11/10/2021, 14:01
- SHARE
Ο θάνατος μπορεί να είναι η φυσική κατάληξη μια ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να είναι μόνο μία ζοφερή υπόθεση.
Είτε από απλή αίσθηση του χιούμορ, είτε από καθαρή εκκεντρικότητα, αρκετοί έχουν χρησιμοποιήσει τις διαθήκες τους για να προσφέρουν γέλια μέχρι… θανάτου.
Από κόμικς φτιαγμένα με στάχτες έως ντραμς από δέρμα, ακολουθούν οι δέκα από τις πιο ασυνήθιστες τελευταίες επιθμίες που έγιναν ποτέ.
Πηγή: listverse.com
10. Εβδομήντα ονόματα και ένας τηλεφωνικός κατάλογος
Ο ο Λουίς Κάρλος ντε Νορόνια Καμπράλ ντε Καμάρα ήταν ένας Πορτογάλος αριστοκράτης που γεννήθηκε μέσα στα πλούτη. Αποξενωμένος από την οικογένειά του, και φανατικός εργένης με λίγους, έως καθόλου, φίλους, αποφάσισε να αφήσει την περιουσία του σε 70 τυχαίους αγνώστους που διάλεξε από έναν τηλεφωνικό κατάλογο. Οι δικηγόροι επικοινώνησαν με τους 70 ξένους, όλοι πολίτες της Λισαβόνας, του Λουίς Κάρλος, και τους είπαν ότι είχαν κληρονομήσει το 1/70 του κτήματος. Ακόμη και χωρισμένοι σε τόσες πολλές μερίδες, εξακολουθούσαν να κληρονομούν αρκετές χιλιάδες ευρώ το καθένα.
9. Κατοικίδιο από ατόφιο χρυσάφι
Η Καρλότα Λάιμπενσταϊν, μια Γερμανίδα κοντέσα, κληρονόμησε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια αλλά δεν είχε οικογένεια ή παιδιά για να τα μοιραστεί. Έτσι επέλεξε να ορίσει ως κληρονόμο τον κατοικίδιό της. Το 1992, ο σκύλος της Gunther III κληρονόμησε 80 εκατομμύρια δολάρια, και μαζί του διορίστηκε μια ομάδα φροντιστών. Τα χρήματα αξιοποήθηκαν, όχι μόνο για τη φροντίδα του Gunther III, αλλά επενδύθηκα με σύνεση και από το 2019, τα χρήματα είχαν φτάσει στα 400 εκατομμύρια δολάρια. Δυστυχώς, ο Gunther III πέθανε, αλλά ο γιος του Gunther IV είναι ακόμα ζωντανός και απολαμβάνει την καλύτερη ζωή που είχε ποτέ ένας σκύλος.
8. Το συλλεκτικό Frisbee
Ο Εντ Χέντρικ έζησε μια εντυπωσιακή ζωή. Πολέμησε στον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, και τελικά βρήκε την κλήση του ως σχεδιαστής παιχνιδιών. Είναι διάσημος για την εφεύρεση του Frisbee και φαίνεται ότι αγάπησε το παιχνίδι τόσο πολύ, ώστε όρισε στη διαθήκη του ότι η στάχτη του να ενσωματωθεί στο πλαστικό μιας σειράς Frisbees. Η τελευταία του επιθυμία πραγματοποιήθηκε και οι στάχτες του όντως μπήκαν σε μια ειδική περιορισμένη σειρά δίσκων, μερικοί από τους οποίους διανεμήθηκαν σε οικογένεια και φίλους και μερικοί εκ των οποίων δημοπρατήθηκαν για φιλανθρωπικό σκοπό.
7. Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα
Μπορεί να γνωρίζετε τον Τζιν Ροντένμπερρι ως τον δημιουργό του Star Trek και, κατ ‘επέκταση, τον πατέρα του σύγχρονου sci-fi. Το ενδιαφέρον του όμως για το διάστημα δεν περιοριζόταν απλά στη μυθοπλασία. Η τελευταία του επιθυμία ήταν να σκορπιστούν οι στάχτες του στο διάστημα ώστε να αφεθεί και να αιωρείται για πάντα στο κενό. Η ευχή του πραγματοποιήθηκε εν μέρει το 1997. Ένα μέρος της στάχτης του τοποθετήθηκε σε έναν πύραυλο Celestis και εκτοξεύτηκε στην τροχιά της Γης.
6. Όρθιος μέχρι το Τέλος
Ο Τζέρεμι Μπένθαμ, ένας Άγγλος φιλόσοφος, ζήτησε να διατηρηθεί το σώμα του στη συνήθη θέση του και να ντυθεί με ένα από τα κοστούμια του. Στη συνέχεια, ζήτησε να τοποθετηθεί σε ένα ξύλινο κουτί με γυάλινο πρόσωπο, έτσι ώστε να μπορεί να παραμείνει σε δημόσια έκθεση. Από το θάνατό του το 1832, τα λείψανα του Μπένθαμ παραμένουν στο κουτί, όμως λόγω της κακής συντήρησης, το κεφάλι του Μπένθαμ αντικαταστάθηκε με κερί και κλειδώθηκε.
5. Το Αιώνιο Δείπνο
Ο Τζον Μπόουμαν ήταν ένας πλούσιος βυρσοδέψης που έζησε το 1800, με μια πολύ ευτυχισμένη οικογένεια στην οποία ήταν εξαιρετικά αφοσιωμένος, ακόμη και μετά το θάνατο. Πίστευε στη μετενσάρκωση και περίμενε ότι αυτός και όλη η οικογένειά του θα επέστρεφαν μια μέρα στο αρχοντικό τους. Ως προετοιμασία για εκείνη την ημέρα, διέθεσε 50.000 δολάρια σε έναν θεματοφύλακα για να διατηρήσει το αρχοντικό της οικογένειας έτοιμο για την επιστροφή τους. Το ταμείο κράτησε για 60 χρόνια, και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το τζάκι διατηρούνταν αναμμένο και το δείπνο ήταν τοποθετημένο στο τραπέζι κάθε μέρα.
4. Τύμπανα από Δέρμα
Ο Σόλομον Σάνμπορν πέθανε το 1871 με την επιθυμία ο θάνατός του να μεταδώσει στον κόσμο τον πατριωτισμό του. Όταν πέθανε, όρισε να δοθεί σώμα στην επιστήμη, αλλά όχι το δέρμα του, το οποίο επιθυμούσε να χρησιμοποιηθεί ως μεμβράνη για να φτιαχτούν δύο τύμπανα. Η διαθήκη επιπλέον ζητούσε από έναν φίλο του να πηγαίνει στο Bunker Hill κάθε 17 Ιουνίου (επέτειος της μάχης) και να παίζει το πατριωτικό «Yankee Doodle Dandy».
3. Κόμικ από Στάχτες
Οι λάτρεις των κόμικς πιθανότατα γνωρίζουν τον Μαρκ Γκρυένουολντ, τον καλλιτέχνη πίσω από ήρωες της Marvel όπως ο «Captain America» και «Iron Man». Η αγάπη του για τα κόμικ συνεχίστηκε και μετά το θάνατό του, αφού στη διαθήκη του ζήτησε να αποτεφρωθεί και η στάχτη του να χρησιμοποιηθεί για την εκτύπωση ενός κόμικ. Η τελευταία επιθυμία του Γκρυένουολντ έγινε πραγματικότητα. Αποτεφρώθηκε και η ομάδα παραγωγής ανάμειξε τη στάχτη του σε μελάνι και τη χρησιμοποίησε για να τυπώσει τον πρώτο συλλογγικό τόμο μιας από τις αγαπημένες του σειρές, Squadron Supreme. Έκτοτε τα βιβλία έγιναν συλλεκτικά και πωλούνται για μεγάλα ποσά στο eBay.
2. Υποχρεωτικές τελετές
Ο θρυλικός Χάρι Χουντίνι, προς το τέλος της ζωής του, είχε τρελαθεί με την ιδέα της μετά θάνατον ζωής. Έτσι λοιπόν, δημιούργησε με τη σύζυγό του, Μπες, ένα κωδικοποιημένο μήνυμα, το οποίο θα έστελνε στον άλλον όποιος πέθαινε πρώτος. Ο Χουντίνι έθεσε ως όρο στη διαθήκη του ότι η Μπες έπρεπε να πραγματοποιεί ετήσιες τελετές για να προσπαθήσει ώστε να δημιουργήσει πνευματική επαφή μαζί του. Εκτέλεσε πιστά τα καθήκοντά της μέχρι το δικό της θάνατο, χωρίς όμως να λάβει ποτέ το κωδικοποιημένο μήνυμα του συζύγου της.
1. Το Μεγάλο Ντέρμπι του Πελαργού
Ο Τσαρλς Βανς Μίλαρ, ένας πλούσιος επιχειρηματίας από το Τορόντο χωρίς στενή οικογένεια, επέλεξε να μοιράσει την περιουσία του, με όσο το δυνατόν πιο παράλογο τρόπο. Ο πιο διάσημος της διαθήκης του έγινε γνωστός ως Το Μεγάλο Ντέρμπι του Πελαργού, ο οποίος όριζε πως το μεγαλύτερο μέρος της τεράστιας περιουσίας του θα πήγαινε σε όσες γυναίκες του Τορόντο είχαν τα περισσότερα παιδιά δέκα χρόνια μετά το θάνατό του. Αυτό προκάλεσε έναν αγώνα αναπαραγωγής που διήρκεσε μια δεκαετία, με αποκορύφωμα τελικά μια τετράπλευρη ισοπαλία μεταξύ γυναικών που είχαν γεννήσει η κάθε μία εννέα παιδιά.