Το σύνδρομο Long Covid μπορεί να μην αποτελεί πραγματική απειλή

Το σύνδρομο Long Covid μπορεί να μην αποτελεί πραγματική απειλή
Photo: ΑΠΕ-ΜΠΕ

της Erin Prater

Οι πάσχοντες από «μακροχρόνια νόσηση» έμοιαζαν με παρέκκλιση στην αρχή της πανδημίας του COVID – λίγοι ατυχείς που, για οποιονδήποτε λόγο, δεν φαινόταν να ξεπερνούν την ασθένεια.

Σχεδόν τρία χρόνια αργότερα, γνωρίζουμε περισσότερα. Ο μακροχρόνιος COVID δεν είναι καθόλου σπάνιος και οι τάξεις εκείνων που επηρεάζονται διογκώνονται.

Έως και ένας στους πέντε Αμερικανούς ενήλικες που είχαν COVID-19 ζουν με μακροχρόνιο COVID-19, μια κατάσταση που ορίζεται γενικά ως συμπτώματα που επιμένουν ή εμφανίζονται πολύ μετά την αποδρομή της αρχικής λοίμωξης COVID-19, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ.

Πολλοί έχουν αποδεχτεί τη μόλυνση από τον COVID ως αναπόφευκτη – και τώρα ακόμη και την επαναμόλυνση από τον COVID. Μπορεί να είναι δελεαστικό να αποδεχτεί κανείς τον κορονοϊό ως αναπόφευκτο, ειδικά αν ληφθούν υπόψη μελέτες που έχουν διαπιστώσει ότι το να κολλήσει κανείς τον ιό πολλές φορές μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να μολυνθεί.

Αλλά μια τέτοια μοιρολατρική σκέψη δεν είναι λογική, λέει στο Fortune η Δρ. Alexandra Brugler Yonts, λοιμωξιολόγος που διευθύνει μια κλινική μακροχρόνιου COVID στο Children’s National Hospital στην Ουάσιγκτον.

«Είναι σαν να λες ότι κάθε άτομο θα κολλήσει γρίπη», λέει. «Η απολυτότητα είναι επικίνδυνη».

Ο Δρ. Panagis Galiatsatos, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Κρίσιμης Φροντίδας του Johns Hopkins που θεραπεύει ασθενείς με μακροχρόνιο COVID, λέει ότι ο COVID δεν έχει «δυαδικό αποτέλεσμα».

«Υπάρχει ένα φάσμα του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι το παθαίνουν», λέει στο Fortune, προσθέτοντας ότι «το πώς κολλάς τον COVID» μπορεί να καθορίσει εάν θα αναπτύξεις μακροχρόνιο COVID. Για παράδειγμα, όσοι εμβολιάζονται ή/και θεραπεύουν τη λοίμωξή τους με το αντιικό Paxlovid μπορεί να διατρέχουν χαμηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν τη νέα κατάσταση μακροχρόνιου COVID, προτείνουν ορισμένες μελέτες.

Στατιστικά στοιχεία όπως ο ισχυρισμός των CDC ότι ένας στους πέντε ενήλικες των ΗΠΑ που έχουν περάσει από COVID-19 έπασχαν από μακροχρόνιο COVID βασίζονται γενικά σε έρευνες, με τα άτομα να αυτοπροσδιορίζονται και όχι απαραίτητα να έχουν διαγνωστεί.

Τέτοιες έρευνες βασικά ρωτούν: «Έχετε κανένα νέο πρόβλημα υγείας από τότε που είχατε COVID;» λέει η Brugler Yonts. «Αυτό είναι μια πρόκληση, γιατί η ζωή συνεχίζεται και οι άνθρωποι εξακολουθούν να αναπτύσσουν προβλήματα υγείας».

Συχνά είναι αδύνατο να πούμε εάν ένα πρόβλημα υγείας μετά τον COVID-19 θα είχε συμβεί χωρίς τη μόλυνση ή εάν η μόλυνση επιτάχυνε μια διαδικασία ασθένειας που είχε ήδη εμφανιστεί, προσθέτει.

Δεν υπάρχει επίσημη συναίνεση ούτως ή άλλως για το πώς να οριστεί η πάθηση, η οποία έχει περισσότερα από 200 πιθανά συμπτώματα και μπορεί να ποικίλλει ως προς το πότε ξεκινούν τα συμπτώματα από αμέσως μετά την εμφάνιση της λοίμωξης έως μήνες αργότερα.

«Εξακολουθούμε να παλεύουμε ως ιατρική οντότητα να ορίσουμε κατάλληλα το μακροχρόνιο COVID», λέει ο Galiatsatos. «Δεν υπάρχει βιοδείκτης, κανένα τεστ».

Αυτοί οι παράγοντες οδηγούν τον Galiatsatos και την Brugler Yonts να θεωρούν ότι ο πραγματικός μακροχρόνιος COVID είναι πιθανότατα λιγότερο κοινός από ό,τι νομίζουμε – μια καθησυχαστική σκέψη.

Όλοι οι ιοί είναι ικανοί να προκαλέσουν επιπλοκές μετά την ολοκλήρωση μιας λοίμωξης, «και πρέπει να φιλτράρουμε αυτές τις περιπτώσεις», λέει ο Galiatsatos.

«Δεν είναι διαφορετικό από το να ξύνεις το πόδι σου. Η αρχική επίδραση της απόξεσης έχει φύγει, αλλά η ουλή θα χρειαστεί χρόνο για να επουλωθεί. Οι ασθενείς που εξακολουθούν να βήχουν στους δύο μήνες – αυτό είναι μέρος της θεραπείας».

Ο COVID, όπως και άλλοι ιοί, μπορεί να προκαλέσει βλάβη οργάνων που «μπορεί να χρειαστεί λίγος χρόνος για να βελτιωθεί», λέει.

Αλλά αυτό δεν είναι συνιστά μακροχρόνιο COVID, κατά την εκτίμησή του. Ορίζει τον αληθινό μακροχρόνιο COVID ως νέα συμπτώματα που επιμένουν έξι μήνες ή περισσότερο μετά τη μόλυνση για τα οποία δεν μπορεί να βρεθεί άλλη αιτία. Τέτοιοι ασθενείς τείνουν να έχουν συμπτώματα δύσπνοιας, δυσφορία στο στήθος και κόπωση, αλλά όχι εμφανή βλάβη οργάνων, λέει – και συχνά είχαν νευρολογικά συμπτώματα, όπως πονοκέφαλο και απώλεια γεύσης και όσφρησης, κατά την οξεία μόλυνση.

«Ο μακροχρόνιος COVID είναι διάγνωση δια αποκλεισμού», λέει ο Galiatsatos. «Υπάρχουν πολλά πιθανά συμπτώματα που είναι περισσότερο τυχαία παρά οτιδήποτε άλλο».

Πηγή: Fortune.com