Οι πιο αδίστακτοι ηγέτες στην ιστορία
- 27/04/2016, 18:06
- SHARE
Τύραννοι, κατακτητές ή παρεξηγημένες προσωπικότητες; Μια λίστα που πάει πολλά χρόνια πίσω στην ιστορία.
Για κάποιους ήταν ήρωες, για άλλους τύραννοι. Ο καθένας κρίθηκε από την ιστορία και τα επιτεύγματα ή εγκλήματά του. Κυβέρνησαν τους λαούς τους σε διάφορες περιόδους της ιστορίας και πέτυχαν τους σκοπούς τους πατώντας τις περισσότερες φορές επί πτωμάτων.
Ορισμένοι από τους πιο διαβόητους ηγέτες ακολουθούν στην παρακάτω λίστα, η οποία περιλαμβάνει μόνο εκείνους που σήμερα δεν βρίσκονται εν ζωή.
Τσιν Σι Χουάνγκ
Κυβέρνησε: 247-210 π.Χ.
Ο Τσιν ήταν ο Κινέζος αυτοκράτορας που ένωσε τη χώρα το 221 π.Χ. δημιουργώντας τη δυναστεία που πήρε το όνομά του. Έμεινε στην ιστορία ως ο ηγέτες που εκτελούσε τους διανοούμενους κι όσους είχαν «αιρετικές ιδέες», καίγοντας μάλιστα τα γραπτά τους. Στη θητεία του ξεκίνησε η κατασκευή του προπομπού του Σινικού Τείχους, ενώ μια από τις συνήθειες τις εποχής του ήταν ο ευνουχισμός των αιχμαλώτων του.
Καλιγούλας
Κυβέρνησε: 37-41 π.Χ.
Στην αρχή ήταν πολύ δημοφιλής καθώς απελευθέρωσε κρατούμενους οι οποίοι βρίσκονταν στη φυλακή άδικα, ενώ προχώρησε και στις διαγραφές άδικων φόρων. Στην πορεία όμως κυριεύτηκε από μια σοβαρή ψυχική διαταραχή, θεωρώντας τον εαυτό του ίσο με τους Θεούς. Φυλάκισε και εκτέλεσε όσους θεωρούσε πολιτικούς του αντιπάλους, προχώρησε σε αιμομιξίες με τις αδερφές του, ήταν υπεύθυνος για μαζικούς βιασμούς και εκτελέσεις πολιτών κι έκανε το άλογο του ιερέα! Στο τέλος δολοφονήθηκε από μια ομάδα φρουρών του, οι οποίοι τον μαχαίρωσαν 30 φορές.
Αττίλας ο Ούνος
Κυβέρνησε: 434-453 μ.Χ.
Μετά τη δολοφονία του αδερφού του, ο Αττίλας έγινε ο ηγέτης της αυτοκρατορίας των Ούνων, με επίκεντρο τη σημερινή Ουγγαρία, και κατέληξε να μετατραπεί στον μεγαλύτερο εφιάλτη της Ρώμης. Επέκτεινε τα όρια της αυτοκρατορίας του ως τα σημερινά εδάφη σε Γερμανία, Ρωσία, Ουκρανία και τα Βαλκάνια. Εισέβαλε και στη Γαλατία χωρίς να καταφέρει να την κατακτήσει.
Τζένγκις Χαν
Κυβέρνησε: 1206-1227 μ.Χ.
Ο πατέρας του Χαν δηλητηριάστηκε όταν εκείνος ήταν εννέα ετών. Πέρασε πολλά χρόνια ως σκλάβος μέχρις ότου κατάφερε να ενώσει τις φυλές των Μογγόλων και να κατακτήσει μια τεράστια έκταση στην κεντρική Ασία και την Κίνα. Θεωρούνταν ιδιαίτερα βάναυσος με τους εχθρούς του καθώς οι ιστορικοί αναφέρουν εκτεταμένες σφαγές πολιτών όποιας περιοχής κατακτούσε. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ήταν η ολοκληρωτική σφαγή των ευγενών της Χορασμίας, με τους ανειδίκευτους εργάτες να χρησιμοποιούνται ως ασπίδες.
Τομάς ντε Τορκεμάδα
Υπηρέτησε ως Μέγας Ιεροεξεταστής: 1483-1498
Ο Τορκεμάδα διορίστηκε ως ο Μέγας Ιεροεξεταστής κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας της διαβόητης ισπανικής Ιεράς Εξέτασης. Επέβαλε εκτεταμένες δίκες πολιτών σε πολλές πόλεις και δημιούργησε 28 βασικές αρχές τις οποίες ακολουθούσαν όλοι οι ιεροεξεταστές. Αναφέρεται ότι μεταξύ άλλων είχε προτείνει στον βασιλιά Φερδινάνδο και τη βασίλισσα Ισαβέλλα να βαφτίσουν ή να εξορίσουν όλους τους Εβραίους της Ισπανίας. Ιστορικοί αναφέρουν ότι ο Τορκεμάδα ήταν υπεύθυνος για τουλάχιστον 2.000 θανάτους ατόμων στην πυρά.
Ταμερλάνος
Κυβέρνησε: 1370-1405
Ο Ταμερλάνος ηγήθηκε εκτεταμένων εκστρατειών στις σημερινές περιοχές των Ιράκ, Ιράν, Τουρκίας και Συρίας, και ίδρυσε την αυτοκρατορία που πήρε το όνομά του. Στη σημερινή περιοχή του Αφγανιστάν, ο Ταμερλάνος έδωσε εντολή να κατασκευαστεί ένας πύργος από ανθρώπινα σώματα το ένα πάνω στο άλλο τα οποία χτίστηκαν ζωντανά με οικοδομικά υλικά. Καταπνίγοντας στο αίμα μια επανάσταση εναντίον του, έδωσε εντολή να καρφωθούν σε μιναρέδες τα κεφάλια 70.000 ανθρώπων.
Βλαντ Γ’, Πρίγκιπας της Βλαχίας
Κυβέρνησε: 1448; 1456-1462; 1476
Όταν ο Βλαντ Γ’ έγινε άρχοντας της περιοχής της Βλαχίας, η χώρα υπέφερε από τις διαρκές διαμάχες των Βογιάρων. Σύμφωνα με το θρύλο, όταν ο Βλαντ κάλεσε όλους τους επικεφαλής των φυλών με σκοπό να διαπραγματευτούν, τους μαχαίρωσε και τους παλούκωσε. Παρότι οι ιστορίες δεν έχουν επιβεβαιωθεί, ο Βλαντ έμεινε στην ιστορία ως ο ηγέτης που για να καταφέρει να φέρει σταθερότητα στην επικράτειά του, προχωρούσε σε εξαιρετικά ακραίες και βάναυσες μεθόδους κατά των εχθρών του.
Τσάρος Ιβάν Δ’ (Ιβάν ο Τρομερός)
Κυβέρνησε: Ως Υψηλός πρίγκιπας της Μόσχας: 1533-1547. Ως Τσάρος όλων των Ρώσων: 1547-1584
Ο Ιβάν Δ’ ξεκίνησε με σκοπό να αναδιοργανώσει την κεντρική διοίκηση της αυτοκρατορίας, περιορίζοντας την εξουσία των αριστοκρατών. Μετά το θάνατο της πρώτης του γυναίκας, ο Ιβάν επέβαλε ένα καθεστώς τρόμου εξοντώνοντας τις κορυφαίες οικογένειες των ευγενών. Βιαιοπραγούσε κατά της κόρης του και πάνω στην οργή του σκότωσε τον γιο του. Πήρε αρχικά το ψευδώνυμο «Ιβάν ο Φοβερός» το οποίο μεταφράστηκε λανθασμένα στην πορεία της ιστορίας ως Ιβάν ο Τρομερός.
Βασίλισσα Μαρία Α’ (Αιματηρή Μαρία)
Κυβέρνησε: 1553-1558
Η μόνη κόρη του διαβόητου Ερρίκου Η’, η Μαρία έγινε βασίλισσα της Αγγλίας το 1553 και επανέφερε άμεσα στον αυστηρό Καθολικισμό στη χώρα. Παντρεύτηκε τον βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο Β’, και κατά τη διάρκεια της βασιλείας της εκατοντάδες άνθρωποι κάηκαν στην πυρά των ιεροεξεταστών. Για αυτό το λόγο έμεινε γνωστή ως η Αιματηρή Μαρία (Bloody Mary).
Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος
Κυβέρνησε: 1789-1794
Μια από τις πιο επιφανείς φιγούρες της γαλλικής επανάστασης, ο Ροβεσπιέρος έπαιξε πρωταρχικό ρόλο στην εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος τρόμου. Μιας περιόδου εκτεταμένης βίας όπου οι «εχθροί της επανάστασης» αποκεφαλίζονταν μαζικά στις γκιλοτίνες. Ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι και ο Ροβεσπιέρος είχε την ίδια κατάληξη, όταν θεωρήθηκε ότι είχε διαφθαρεί από τη δίψα του για εξουσία.
Βασιλιάς Λεοπόλδος Β’ του Βελγίου
Κυβέρνησε: 1865-1909
Ο Λεοπόλδος Β’ είχε την ιδέα να «ιδρύσει» το Κονγκό καθορίζοντας τα εδάφη του ως τη δική του αποικία μόνο και μόνο για να φτιάξει μια τεράστια προσωπική περιουσία. Στο βωμό του κέρδους από το εμπόριο ελεφαντόδοντου και καουτσούκ, εκατομμύρια κάτοικοι της χώρας κυριολεκτικά πέθαιναν από την πείνα και τις στερήσεις. Άνδρες και γυναίκες χωρίστηκαν, οι γεννήσεις σταμάτησαν, και χιλιάδες στασιαστές εκτελέστηκαν. Από το 1880 ως το 1920, ο πληθυσμός της χώρας μειώθηκε κατά 50%. Το σύστημα καταναγκαστικής εργασίας του Λεοπόλδου υιοθετήθηκε στην πορεία και από τους αποικιοκράτες Γάλλους, Γερμανούς και Πορτογάλους.
Μεχμέτ Ταλάτ Πασάς
Κυβέρνησε ως υπουργός Εσωτερικών: 1913-1918
Θεωρήθηκε ως ο εγκέφαλος της σφαγής των Αρμενίων από τους Νεότουρκους του Κεμάλ. Κατά τη διάρκεια της θητείας του εκτελέστηκαν 600.000 άνθρωποι αρμένικης καταγωγής. Μάλιστα, δολοφονήθηκε το 1921 στο Βερολίνο από έναν Αρμένιο. Προχωρώντας σε μία ανορθόδοξη κίνηση, το 1943 ο Αδόλφος Χίτλερ έστειλε τη σωρό του στην Τουρκία, ζητώντας την ένταξη της χώρας στον Άξονα.
Βλαδίμηρος Λένιν
Κυβέρνησε: 1917-1924
Το 1917 ο Λένιν ηγήθηκε της Οκτωβριανής Επανάστασης ανατρέποντας το καθεστώς των τσάρων. Ακολούθησαν τρία χρόνια εμφυλίου πολέμου στα οποία οι Μπολσεβίκοι ανήλθαν στην εξουσία. Όπως ανέφερε το BBC, «κατά τη διάρκεια του πολέμου ο Λένιν επέδειξε ψυχρή αδιαφορία για το θάνατο χιλιάδων συμπατριωτών του, και διέλυσε χωρίς οίκτο οποιαδήποτε αντιπολιτευτική αντίδραση».
Μπενίτο Μουσολίνι
Κυβέρνησε: 1922-1943
Αφού γλίτωσε παρανόμως τη στρατιωτική θητεία, ίδρυσε το κόμμα των Φασιστών το οποίο στηρίχτηκε από πολλούς απόστρατους, και οργάνωσε το εγκληματικό σώμα των Μελανοχιτώνων. Κατέλυσε τη δημοκρατία μέσα σε ένα κλίμα βίας, τρομοκρατίας και εκτελέσεων πολιτών, και από το 1925 ονομάστηκε «Ο Ηγέτης» (Il Duce). Γλίτωσε από πολλές απόπειρες δολοφονίας, κι άφησε πίσω του το ρητό που χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα από τους ομοϊδεάτες του σε όλο τον κόσμο: «Εάν προχωρήσω, ακολούθησε με. Αν υποχωρήσω, σκότωσέ με. Αν με σκοτώσουν, εκδικήσου με». Το 1936 συμμάχησε με τον Αδόλφο Χίτλερ προωθώντας την αντι-σημιτική ιδέα. Τον Απρίλιο του 1945, αφότου είχε ήδη καθαιρεθεί, καταδιώχτηκε από τους Συμμάχους αλλά τελικά εκτελέστηκε και κρεμάστηκε ανάποδα σε κεντρική πλατεία του Μιλάνου από τους Ιταλούς αντιφασίστες.
Ιωσήφ Στάλιν
Κυβέρνησε: 1922-1953
Ο Στάλιν προώθησε τη δεκαετία του 1930 την άμεση βιομηχανοποίηση της Σοβιετικής Ένωσης και την κολλεκτιβοποίηση, με τον λαό του να υποφέρει από μια μεγάλη επισιτιστική κρίση, ενώ εκατομμύρια φυλακίστηκαν στα διαβόητα γκούλαγκ θεωρούμενοι ως εχθροί του καθεστώτος. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο γιος του Στάλιν, Γιάκοφ, συνελήφθη από τους ναζί. Η Γερμανία πρότεινε την ανταλλαγή του με τον κρατούμενο από τη μάχη του Στάλινγκραντ στρατάρχη Πάουλους, όμως ο Στάλιν αρνήθηκε λέγοντας ότι δεν θα έδινε ποτέ έναν στρατάρχη για έναν απλό στρατιώτη.
Αδόλφος Χίτλερ
Κυβέρνησε: 1933-1945
Από τα τέλη του 1941 το γερμανικό Τρίτο Ράιχ είχε κατακτήσει σχεδόν κάθε χώρα της Ευρώπης κι ένα μεγάλο μέρος της Βόρειας Αφρικής. Ο Χίτλερ ήταν ο εμπνευστής της ιδέας για τη δημιουργία της Άριας Φυλής, εξοντώνοντας εκατομμύρια Εβραίους, Τσιγγάνους, Σλάβους, ομοφυλόφιλους, ΑΜΕΑ και πολιτικούς αντιπάλους στέλνοντας τους στα βάναυσα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα εργοστάσια της Γερμανίας. Περισσότερα από 11 εκατ. άνθρωποι εκτελέστηκαν ή πέθαναν στα χέρια των ναζί (εκτός από τους θανάτους στα πεδία των μαχών). Αυτοκτόνησε μόλις έμαθε ότι οι Σοβιετικοί προελαύνουν στο Βερολίνο.
Φρανσίσκο Φράνκο
Κυβέρνησε: 1938-1975
Με τη βοήθεια της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας, ο στρατηγός Φράνκο ανέτρεψε τη δημοκρατική κυβέρνηση της Ισπανίας τη δεκαετία του 1930. Μετά το τέλος του αιματηρού ισπανικού εμφυλίου, χιλιάδες δημοκράτες και αντικαθεστωτικοί έφυγαν από τη χώρα, ενώ οι περισσότεροι από όσους έμειναν πίσω δικάστηκαν, φυλακίστηκαν και εκτελέστηκαν από το καθεστώς. Ο Φράνκο επέβαλε τον αυστηρό Καθολικισμό, απαγόρευσε την ομιλία των βασκικών και των καταλανικών και εγκαθίδρυσε μια τρομοκρατική αστυνομοκρατία. Όσο γερνούσε ο Φράνκο, οι περιορισμοί άρχισαν σιγά-σιγά να φθίνουν, η χώρα απέκτησε στενότερες εμπορικές επαφές με άλλες αγορές, και το Μαρόκο ανεξαρτητοποιήθηκε.
Μάο Τσετούνγκ
Κυβέρνησε: 1949-1976
Ο κομμουνιστικός ηγέτης υπήρξε ο ιδρυτής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, η βιομηχανία τέθηκε υπό κρατικό έλεγχο και οι αγρότες οργανώθηκαν σε κολεκτίβες. Κάθε ίχνος αντίστασης, καταπνίγονταν αμέσως βίαια. Οι υποστηρικτές του λένε ότι η μοντέρνα Κίνα εξελίχθηκε σε μια παγκόσμια δύναμη, όμως οι επικριτές του αναφέρουν ότι όλα αυτά έγιναν στο βωμό 40 εκατ. θυμάτων από την πείνα, τις αναγκαστικές εργασίες και τις εκτελέσεις. Πολλοί τον συγκρίνουν με τον Τσιν Σι Χουάνγκ.
Πολ Ποτ
Κυβέρνησε: 1975-1979
Ο Πολ Ποτ και το κίνημα των Ερυθρών Χμερ στην Καμπότζη σχεδίασαν κι εκτέλεσαν ένα διεστραμμένο σχέδιο μαζικής αγροτικοποίησης με βίαιες μετακινήσεις πληθυσμών στις επαρχίες. Οι περισσότεροι από όσους θεωρούνταν διανοούμενοι ή απλώς μορφωμένοι, οδηγούνταν σε «ειδικά κέντρα» στα οποία βασανίζονταν και εκτελούνταν. Γιατροί, δάσκαλοι κι άλλοι επιστήμονες αναγκάζονταν να «επανεκπαιδευτούν» στα χωράφια ως αγρότες. Ανάμεσα σε αυτούς που εκτελούνταν ήταν ακόμη κι όσοι φορούσαν γυαλιά – ένδειξη ότι είχαν διαβάσει, άρα ήταν μορφωμένοι.
Ιντί Αμίν
Κυβέρνησε: 1971-1979
Ο στρατηγός Αμίν ανέτρεψε την εκλεγμένη κυβέρνηση της Ουγκάντα με στρατιωτικό πραξικόπημα και ανακηρύχθηκε πρόεδρος της χώρας. Κυβέρνησε με άκρα βαναυσότητα για οκτώ χρόνια, στα οποία υπολογίζεται ότι σφαγιάστηκαν 300.000 άνθρωποι. Εξόρισε τον ασιατικό πληθυσμό της Ουγκάντα (κυρίως Πακιστανούς και Ινδούς) και ξόδεψε τεράστια ποσά για εξοπλισμούς, διαλύοντας την οικονομία της χώρας του.
Αουγούστο Πινοσέτ
Κυβέρνησε: 1973-1990
Ο Πινοσέτ ανέτρεψε την εκλεγμένη κυβέρνηση Αλιέντε στη Χιλή μέσω ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος με τη βοήθεια των ΗΠΑ. Αναφορές μιλούν για εξαφανίσεις χιλιάδων πολιτών, ενώ τουλάχιστον 35.000 άτομα βασανίστηκαν άγρια. Έφερε οικονομικά μέτρα τα οποία ενίσχυσαν την οικονομία της χώρας του τις δεκαετίες του ‘70, ’80. ’90, ακυρώνοντας μια σειρά από εργασιακά και ατομικά δικαιώματα. Πέθανε πριν καν δικαστεί για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ενώ είχε ιδιαίτερα καλές σχέσεις με όλους τους δυτικούς ηγέτες της εποχής.