Πόσο ακριβά μπορεί να κοστίσει σε κάθε Ελβετό η διάσωση της Credit Suisse
Ο λογαριασμός της Ελβετίας για την ενίσχυση της φήμης της ως χρηματοοικονομικού κέντρου θα μπορούσε να φτάσει τα 12.500 ελβετικά φράγκα (13.500 δολάρια) για κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί στη χώρα.
Για να σταματήσει την έκτακτη πώληση της Credit Suisse Group AG στην αντίπαλό της UBS Group AG, η ελβετική κυβέρνηση δεσμεύτηκε να διαθέσει έως και 109 δισεκατομμύρια φράγκα – ένα μεγάλο βάρος για τη χώρα των 8,7 εκατομμυρίων κατοίκων.
Επιπλέον, υπάρχει και η εγγύηση από την Εθνική Τράπεζα της Ελβετίας ύψους 100 δισεκατομμυρίων φράγκων που δεν καλύπτεται από την κυβέρνηση.
Το συνδυασμένο ποσό των 209 δισεκατομμυρίων φράγκων ισοδυναμεί με περίπου το ένα τέταρτο του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Ελβετίας και υπερβαίνει τις συνολικές ευρωπαϊκές αμυντικές δαπάνες το 2021. Το τίμημα για τη μεγαλύτερη εταιρική διάσωση της Ελβετίας θα μπορούσε να υπερβεί το τριπλάσιο της διάσωσης των 60 δισεκατομμυρίων φράγκων της UBS το 2008.
Η διάσωση των καλοπληρωμένων τραπεζιτών πυροδότησε διαμαρτυρίες. Περίπου 200 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν έξω από τα κεντρικά γραφεία της Credit Suisse στη Ζυρίχη τη Δευτέρα, φωνάζοντας «φάτε τους πλούσιους» και πετώντας αυγά στο κτίριο στην καρδιά της οικονομικής περιοχής της πόλης.
Εκτός από τις οικονομικές εγγυήσεις, η ελβετική κυβέρνηση συμφώνησε να αλλάξει τη νομοθεσία παρακάμπτοντας την έγκριση των μετόχων και η χρηματοοικονομική ρυθμιστική αρχή της χώρας εξάλειψε ομόλογα της Credit Suisse αξίας περίπου 16 δισεκατομμυρίων φράγκων για να αυξήσει το βασικό κεφάλαιο της τράπεζας.
Παρά την απογοήτευση, οι οικονομικοί εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι υπάρχει μικρή πιθανότητα η τελική τιμή να φτάσει τα όρια που έχει θέσει η κυβέρνηση.
Το κακό προηγούμενο
Κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η UBS έλαβε 6 δισεκατομμύρια φράγκα από την κυβέρνηση και χώρισε 54 δισεκατομμύρια φράγκα επικίνδυνων περιουσιακών στοιχείων σε ένα ταμείο που υποστηριζόταν από την κεντρική τράπεζα.
Ενώ η κυβέρνηση επέβαλε νέο κανονισμό για τις τράπεζες μετά την κρίση του 2008, η νομοθεσία απέτυχε να αντιμετωπίσει τη συνεχή σειρά σκανδάλων και την αναταραχή στη διαχείριση που κατέστρεψε τελικά την εμπιστοσύνη των επενδυτών στην Credit Suisse.
Οι συστημικές τράπεζες έπρεπε να μετατραπούν σε εταιρείες χαρτοφυλακίου, κάτι που υποτίθεται ότι θα διευκόλυνε μια καθαρή διάλυση και θα προστάτευε τις εγχώριες τραπεζικές εργασίες. Θεωρητικά, όλα τα άλλα μέρη θα είχαν εκκαθαριστεί για να αποφευχθούν κίνδυνοι για το ελβετικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, όμως η κυβέρνηση της Ελβετίας αποφάσισε να μην εφαρμόσει τη νομοθεσία και αντ’ αυτού πίεσε για τη συγχώνευση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
