Η αλήθεια για το πλεόνασμα και η τελευταία λύση πριν τις εκλογές

Η αλήθεια για το πλεόνασμα και η τελευταία λύση πριν τις εκλογές
epa05579761 (L-R) European Commissioner for Economic and Financial Affairs Pierre Moscovici, Luxembourg Finance Minister Pierre Gramegna and German Finance Minister Wolfgang Schaeuble at the start of the Eurogroup finance Ministers meeting in Luxembourg, 10 October 2016. EPA/JULIEN WARNAND

Εάν το αίτημα για 3,5% δεν αποσυρθεί, τότε κάθε υπολογισμός που έχει γίνει ως τώρα θα πάει χαμένος.

Του Βασίλη Σαμούρκα

Υπάρχουν κάποια πράγματα στα οικονομικά τα οποία με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θεωρούνται αδιαμφισβήτητα, ακόμη κι αν υπάρχει η καλύτερη των θελήσεων να ακολουθηθούν ανεφάρμοστες θεωρίες.

Ένα από αυτά είναι η απαίτηση από μια χώρα –οποιαδήποτε χώρα- να παρουσιάζει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5%. Πόσο μάλλον, να το κάνει αυτό για κάποια απροσδιόριστη σειρά ετών. Όποιος επιμένει σε κάτι τέτοιο, θέλει να καταστρέψει την ιδιωτική της οικονομία. Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι σε αυτό. Η επίτευξη τόσο αβάσιμων και ανεφάρμοστων στόχων, μπορεί να γίνει μόνο με μια άνευ προηγουμένου φορολογική αφαίμαξη, εξαφανίζοντας το χρήμα από την αγορά.

Για την Ελλάδα του 2017, υπάρχουν ήδη ειλημμένες αποφάσεις που στριμώχνουν στη γωνία τους ιδιώτες. Η προκαταβολή φόρου πάει στο 100%, οι φορολογικές αυξήσεις σε απαραίτητα σύγχρονα εργαλεία όπως η χρήση του ίντερνετ (όσο μικρές κι αν είναι) καταδεικνύουν με τον πλέον συμβολικό τρόπο την απόλυτη φορολογική παράνοια των ημερών, και το τσουνάμι από κλειστά μπλοκάκια και βιβλία στον ΟΑΕΕ, εξαιτίας τού -άγνωστου ακόμη και στον πλέον ενημερωμένο φοροτεχνικό- νέου συστήματος εισφορών, διαγράφει πριν τη φετινή βασιλόπιτα ένα πολύ σημαντικό μέρος μελλοντικών εσόδων.

Οι συνθήκες με τις οποίες θα υποδεχτούμε το 2017 δεν είναι καθόλου ευνοϊκές, και γίνονται ακόμη χειρότερες όσο η εξέλιξη της διαπραγμάτευσης για το κλείσιμο της αξιολόγησης επιφυλάσσει πιο δυσάρεστες εκπλήξεις. Όπως το αίτημα για μείωση του αφορολογήτου στα 5.000 ευρώ. Αυτή η απόφαση, εφόσον παρθεί και μπει ως όρος απέναντι σε μια ακόμη απειλή για Grexit, θα μετατρέψει το στόχο για 2,7% ανάπτυξη σε χριστουγεννιάτικο παραμύθι.

Όπως αναφέρει το υπουργείο Οικονομικών, ο στόχος για τόσο μεγάλη ανάπτυξη της οικονομίας το επόμενο έτος αναμένεται να επιτευχθεί εξαιτίας του κλεισίματος της αξιολόγησης (το Δεκέμβριο), της προσέλκυσης επενδύσεων που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας (από τον Ιανουάριο), της θετικής αλλαγής του οικονομικού κλίματος με είσοδο στην ποσοτική χαλάρωση του Ντράγκι (αναβλήθηκε μέχρι νεωτέρας) και –κατά ένα σημαντικό ποσοστό- της αύξησης της κατανάλωσης (τώρα έχουμε μόνο μια 13η σύνταξη). Γι’ αυτό και η παρούσα υπερφορολόγηση σε συνδυασμό με ένα νέο, μειωμένο αφορολόγητο όριο, θα ακυρώσει σχεδόν κάθε αναπτυξιακό σχεδιασμό εν τη γενέσει του.

Η πρόταση Τσακαλώτου στη συζήτηση του προϋπολογισμoού του 2017 για ένα πλεόνασμα 2,5%+1%, όπου το «1%» θα μετατραπεί σε φοροαπαλλαγές για τις επιχειρήσεις αφού πρώτα πληρώσουν με όσα έχουν ή δεν έχουν για να επιτευχθεί ο στόχος, μοιάζει με την απάτη της μεταμφίεσης του λύκου σε γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας. Οι φοροαπαλλαγές στις επιχειρήσεις δεν είναι σαν τη 13η σύνταξη, όπου θα βγει ένα βράδυ Παρασκευής λίγο μετά τις 9 ο πρωθυπουργός και θα αναγγείλει ότι φέτος τις γιορτές οι παππούδες θα έχουν χρήματα να πάρουν ένα δώρο στα εγγόνια τους. Ούτε απευθύνονται σε ανθρώπους μειωμένης αντίληψης που θα ικανοποιηθούν με χάντρες και καθρεφτάκια. Χρειάζονται σχεδιασμό, σωστούς υπολογισμούς και, κυρίως, έγκαιρη ενημέρωση της αγοράς για να κάνει τα «κουμάντα» της.

Δεν αντέχει πια ο μικρός, μεσαίος ή μεγαλύτερος επιχειρηματίας να βλέπει άλλες εξαγγελίες ή λειψά νομοθετήματα για το μέλλον του, και να μην γνωρίζει τι θα του ξημερώσει. Διότι αυτή τη στιγμή δεν έχει ιδέα τι εισφορές θα πληρώσει, πότε θα τις πληρώσει και με ποιον τρόπο να καταφέρει να κρατήσει χρήματα στην άκρη για τους μισθούς των υπαλλήλων, ή την τροφοδοσία της επιχείρησης.

Η εγχώρια πολιτική σκηνή έχει καταλήξει σε ένα κοινό συμπέρασμα: η οικονομία δεν αντέχει πλεονάσματα 3,5%. Ας κληθούν, λοιπόν, οι πολιτικοί αρχηγοί από τον πρωθυπουργό (ή έστω τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας) για να θέσουν όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται σε ΔΝΤ και Ευρώπη ότι η συγκεκριμένη απαίτηση είναι εκτός λογικής, θα σκοτώσει ό,τι απέμεινε στην εγχώρια οικονομία και δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτή από κανένα.

Εκτός εάν όλοι οι παίκτες αυτού του παιχνιδιού θέλουν να πάμε σε εκλογές για να κάνουμε «παρέα» σε Γερμανία, Γαλλία, και ίσως την Ιταλία.

Ο Βασίλης Σαμούρκας είναι αρχισυντάκτης του www.FortuneGreece.com