Η κρίσιμη συμβολή του Προκόπη Παυλόπουλου

Η κρίσιμη συμβολή του Προκόπη Παυλόπουλου

Πώς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατάφερε να ξεπεράσει τα στενά κομματικά όρια και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Τελικά ο Πρόεδρος μας ξαφνιάζει ευχάριστα.

Πρώτα με την ξεκάθαρη θέση του σχετικά με την Ευρώπη. Δεν θα είναι αυτός που στα χέρια του θα βγει η Ελλάδα από το Ευρώ, είπε. Πολιτικά γενναία απόφαση, που τον έφερε σε μετωπική σύγκρουση με τη μισή σχεδόν Βουλή. Αλλά εξέφρασε την πλειοψηφία των Ελλήνων, την εθνικά αναγκαία θέση, και το Σύνταγμα.

Υστέρα με τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξε για να γίνει ο απεγκλωβισμός του Αλέξη Τσίπρα από τον καταστροφικό τυφώνα Βαρουφάκη. Ο οποίος αποκαλύπτει ότι δεν επιθυμούσε την έξοδο από το ευρώ, αλλά ήθελε να φτάσει μέχρι την έκδοση IOU ως ύστατο στάδιο εκβιασμού των εταίρων. Πλην όμως, όπως αναφέρει και ο συνεργάτης του καθηγητής Ζακς, τα χαρτιά αυτά ήσαν ο προθάλαμος του Grexit. Αλλά ο Αλέξης Τσίπρας, τον οποίο πολύ αγαπά, πρόδωσε. Όχι εκείνον. Αλλά τον λαό.

Στη συνέχεια, τη βραδιά της προετοιμασίας του διπλού Συμβουλίου Κορυφής -ένα για την συμφωνία και το μνημόνιο με τους 19 και ένα με τους 28 για την έξοδο- ήταν αυτός που κινητοποίησε την Κυβέρνηση και συγκάλεσε Συμβούλιο Αρχηγών. Από ότι μαθαίνουμε το μήνυμα που εστάλη από τις Βρυξέλλες δεν έγινε αμέσως κατανοητό από το γραφείο του Πρωθυπουργού. Τις ολονύχτιες πρωτοβουλίες προς τους δανειστές και τα Ελληνικά κόμματα είχε και πάλι ο Πρόεδρος.

Μετά, στη σύγκρουση με την Πρόεδρο της Βουλής η στάση του υπήρξε βαθιά πολιτική και δεν την απέφυγε στη σιγουριά της ουδετερότητας. Θέλει κουράγιο για να τα βάλει κανείς με την ΠτΒ, για προφανείς λόγους. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με αξιοπρέπεια αλλά και σταθερότητα αντιμετώπισε μετωπικά την πρόθεση της Κυρίας Προέδρου να παίξει θεσμικό κατενάτσιο, αγνοώντας την κρισιμότητα των στιγμών.

Και τώρα, με την σύνθεση της υπηρεσιακής κυβέρνησης η οποία κατά την γνώμη μου αποτελεί προανάκρουσμα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ ή, με περισσότερες πιθανότητες, κυβέρνησης ειδικού σκοπού. Η νέα κυβέρνηση είναι απαλλαγμένη από πολιτικούς επικίνδυνους, οπισθοδρομικούς, ανίκανους, ή προκλητικούς και συγκρουσιακούς. Και αναρωτιέται κανείς γιατί δεν μπορούσε ο Τσίπρας- και παλαιότερα ο Σαμαράς μετά τις ευρωεκλογές-, να σχηματίσει κυβέρνηση σαν κι αυτή; Εγκλωβισμένος στην κομματική λογική και την αριστερή ριζοσπαστική ιδεοληψία, χρησιμοποίησε ακατάλληλους ανθρώπους σε κρίσιμα πόστα. Ο Προκόπης Παυλόπουλος έπεισε ή υποχρέωσε τον Τσίπρα και τους πολιτικούς των άλλων κομμάτων να προτείνουν ή να αποδεχτούν πρόσωπα σοβαρά, έμπειρα και ικανά από όλους τους χώρους του ευρωπαϊκού και συνεπώς δημοκρατικού χώρου.

Η ζημιά που προκάλεσαν τυχοδιωκτικοί και ιδεοληπτικοί χειρισμοί ή σκόπιμες απουσίες στη γεωπολιτική και οικονομική θέση της χώρας, είναι βέβαιο ότι θα διορθωθεί με την ανάληψη των υπουργείων Άμυνας, Εξωτερικών, αν. Υπουργού εξωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών από πέντε πρόσωπα εγνωσμένης σοβαρότητας, ικανότητας και εμπειρίας, με καθαρό προσανατολισμό.

Μας ξάφνιασε, τέλος, ο Πρόεδρος, γιατί αν θυμηθούμε το πρόσφατο κομματικό του παρελθόν (τις προεκλογικές καραμανλικές προσλήψεις και τις παράξενες πρακτικές και δοξασίες περί ευρωπαϊκού δικαίου σχετικά με την διαφωνία με την Επιτροπή για τον βασικό μέτοχο), τότε η τωρινή του δράση απεκάλυψε ικανότητες και αποφασιστικότητα χωρίς άσκοπες πολώσεις -για τις οποίες τα κόμματα είναι επιρρεπή- που τα κομματικά δεσμά δεν του επέτρεπαν να φανερώσει. Ικανότητες που αποδείχτηκαν σωτήριες στην πιο επικίνδυνη για το Έθνος στιγμή μετά την τραγωδία της Κύπρου.

Ελπίζουμε και ευχόμαστε να συνεχίσει με τον ίδιο δυναμισμό να συντροφεύει το πολιτικό μας σύστημα, που λόγω κρίσης πάσχει.